جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱
دانلود فایل
وصی» تقسیم میشود، بهویژه توسط محققان حقوق مدنی جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱ که به دنبال پیروی از سنت رومی هستند. [۶] وکلای رومی میتوانستند jus gentium ، حقوق ملتها، و jus inter gentes ، قراردادهای بین ملتها را متمایز کنند. بر اساس این دیدگاه، حقوق بین الملل «عمومی» روابط بین دولت-ملت ها را پوشش می دهد و شامل حوزه هایی مانند حقوق معاهدات ، حقوق دریا ، حقوق کیفری بین المللی ، قوانین جنگ یا حقوق بشردوستانه بین المللی ، حقوق بین الملل حقوق بشر و پناهندگان می شود. قانون. در مقابل، حقوق بینالملل خصوصی، که معمولاً « تضاد قوانین » نامیده میشود، به این موضوع مربوط میشود که آیا دادگاههای داخل کشورها صلاحیت رسیدگی به پروندههایی با عنصر خارجی را دارند یا خیر، و قانون کدام کشور اعمال میشود. [۷] جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱
هنگامی که سیستم مدرن حقوق بین الملل (عمومی) برگرفته از جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱ سنت ius gentium اواخر قرون وسطی توسعه یافت ، از آن به عنوان قانون ملل یاد می شد که ترجمه مستقیم مفهوم ius gentium توسط هوگو گروتیوس و droits des gens of Emer بود. د Vattel . اصطلاح مدرن حقوق بین الملل توسط جرمی بنتام در سال ۱۷۸۹ ابداع شد و خود را در قرن نوزدهم تثبیت کرد. [۸]
مفهوم اخیر “است فراملی “، که مربوط به توافقنامه های منطقه که در آن قوانین جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱ از دولت های ملی ممکن است غیر قابل کاربرد برگزار شد زمانی که متضاد با نظام حقوقی فراملی که هر کشور دارای یک معاهده تعهد. [۹] نظامهای حقوق فراملی زمانی پدید میآیند که ملتها به صراحت حق خود را برای اتخاذ تصمیمات قضایی خاص به یک دادگاه مشترک واگذار میکنند. [۱۰] تصمیمات دادگاه مشترک مستقیماً در هر کشور عضو مؤثر است و نسبت به تصمیمات اتخاذ شده توسط دادگاه های ملی اولویت دارد. [۱۱] اتحادیه اروپا برجسته ترین مثال از یک سازمان پیمان بین المللی است که پیاده سازی یک چارچوب قانونی فراملی، بادیوان دادگستری اروپا دارای برتری بر تمامی دادگاه های کشورهای عضو در زمینه قوانین اتحادیه اروپا است .
اصطلاح «حقوق فراملی» گاهی برای مجموعه ای از قواعد حقوق خصوصی به کار می رود که فراتر از دولت ملی است. [۱۲]
تاریخچه جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱
نوشتار اصلی: تاریخچه حقوق بین الملل
نسخه هیتی از معاهده کادش ، یکی از اولین نمونه های موجود از یک توافق بین المللی است.
ریشه حقوق بین الملل را می توان به دوران باستان جستجو کرد . از اولین نمونهها میتوان به معاهدههای صلح بین دولتشهرهای بینالنهرین لاگاش و اوما (تقریباً ۲۱۰۰ ق.م ) و توافقنامهای بین رامسس دوم فرعون مصر و پادشاه هیتی، هاتوسیلیس سوم ، در سال ۱۲۵۸ ق.م منعقد شد. پیمانها و موافقتنامههای بیندولتی از انواع مختلف نیز توسط سیاستهای سراسر جهان، از شرق مدیترانه تا شرق آسیا، مذاکره و منعقد شد .
یونان باستان ، که مفاهیم اساسی حاکمیت و روابط بینالملل را توسعه داد،جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱ به شکلگیری نظام حقوقی بینالمللی کمک کرد. بسیاری از اولین معاهدات صلح ثبت شده بین دولت شهرهای یونان یا با کشورهای همسایه منعقد شد. امپراتوری روم یک چارچوب مفهومی اولیه برای قوانین بین المللی، تاسیس حیطه gentium ( “قانون ملل”)، که هر دو وضعیت خارجی زندگی در رم و روابط بین خارجی ها و اداره شهروندان رومی . رومیان با پذیرش مفهوم یونانی قانون طبیعی ، jus gentium را تصور کردندبه عنوان جزوه حقوق بین الملل عمومی ۱ جهانی بودن با این حال، برخلاف حقوق بینالملل